อรรถกถาปทานที่ 8-10

อปทานที่ 8, 9, 10 มีเนื้อความง่ายทั้งนั้นแล.
จบอรรถกถาปิลินทวรรคที่ 40

รวมอปทานที่มีในวรรคนี้ คือ

1. ปิลินทวัจฉถราปทาน 2. เสลเถราปทาน 3. สัพพกิตติก-
เถราปทาน 4. มธุทายกเถราปทาน 5. ปทุมกูฏาคาริกเถราปทาน
6. พักกุลเถราปทาน 7. คิริมานันทเถราปทาน 8. สลฬมัณฑปิย-
เถราปทาน 9. สัพพทายกเถราปทาน 10. อชิตเถราปทาน.
ท่านนับคาถาได้ 250 คาถา.
จบปิลินทวรรคที่ 40

และรวมวรรคได้ 10 วรรค คือ

1. ปทุมเกสริยวรรค 2. อารักขทายกวรรค 3. อุมมาปุปผิยวรรค
4. คันโธทกวรรค 5. เอกปทุมวรรค 6. สัททสัญญิกวรรค 7.
มันทารวปุปผิยวรรค 8. โพธิวันทนวรรค 9. อัมพฏผลวรรค 10.
ปิสินทวรรค และคำนวณคาถาได้ 1,174 คาถา
จบหมวด 10 แห่งปทุมวรรค
จบหมวด 100 ที่ 4 (400 อปทาน)

เมตเตยยวรรคที่ 40

ติสสเมตเตยเถราปทานที่ 1 (401)

ว่าด้วยผลแห่งการถวายประทีปและผลมะพลับ

[403] ดาบสชื่อว่า โสภิตะ บริโภคแต่ผลไม้ที่หล่นเอง อาศัย
ยอดเงื้อมเขา ประทับอยู่ในระหว่างแห่งภูเขา.
ในกาลนั้น เราแสวงหาประโยชน์อันสูงสุด เพื่อเข้าถึง
พรหมโลก จึงนำเอาฟืนสำหรับติดไฟมาสุมไฟให้ลุกโพลง.
พระพุทธเจ้าพระนามว่า ปทุมุตตระ ทรงรู้แจ้งโลก ผู้
สมควรรับเครื่องบูชา พระองค์ทรงประสงค์จะช่วยเหลือเรา
จึงเสด็จมาในสำนักเรา ตรัสถามว่า
ทำอะไรหรือท่านผู้มีบุญหนัก ขอจงให้ฟืนสำหรับติดไฟ
แก่เรา เราจะบำเรอไฟ เพราะการบำเรอไฟนั้น ความบริสุทธิ์
จักมีแก่เรา.
เราทูลว่า
ดูก่อนท่านผู้เป็นมนุษย์ ท่านเป็นผู้เจริญดี ท่านเข้าใจ
เทวดาดี เชิญท่านบำเรอไฟ เชิญท่านเอาฟืนสำหรับติดไฟไป.
ลำดับนั้น พระชินเจ้าทรงถือเอาฝืนจะติดไฟให้ลุกโพลง
ไฟไม่ติดฟืนในกองฟืนนั้น เพราะพระผู้แสวงหาคุณใหญ่
ทรงทำปาฏิหาริย์.